Regen in Centraal Vietnam

Hue

Na het nationale park in Ninh Binh is het tijd om onze tocht door Vietnam verder te zetten en nemen we opnieuw een slaapbus, ditmaal naar Hue. Een klein stadje dat bekend staat om zijn keizerlijke paleis, verboden stad en keizerlijke tombes. We kiezen om drie overnachtingen te boeken zodat we alle tijd hebben om het stadje en omstreken te verkennen.

Omdat we ondertussen in een andere regio in Vietnam zitten (centraal gelegen) brengt dit ook andere weersomstandigheden met zich mee. Moeder natuur had beslist om zich die dag van haar beste kant te laten zien en heeft ons royaal getrakteerd op continue stortbuien. M.a.w. regen, regen en nog eens regen. Hoog tijd om een regenjasje en een poncho te gaan kopen op de lokale markt. De ideale locatie voor Tom om zijn onderhandeltechnieken nog eens boven te halen want hier vragen ze echt torenhoge prijzen voor hun koopwaren. Die dag hebben we nog wat rondgewandeld en beslist wat we de komende dagen gaan doen, zijnde een bezoek aan de citadel, tombe van Minh Mang en de pagoda. Voor de dag nadien reserveren we de DMZ tour (demilitarized zone tussen het vroegere Noord en Zuid Vietnam tijdens de Vietnamoorlog).

Na een uitgebreid ontbijt zijn we op onze eerste dag richting de keizerlijke citadel gewandeld. Ditmaal niet met natte voeten want het zonnetje was volop aan het schijnen. Ideaal om enkele uren te verdwalen in de verboden stad. Indrukwekkend om te weten dat dit complex minder dan 100 jaar geleden nog in al zijn glorie werd gebruikt. Tegen de middag begeven we ons richting het hotel want we worden opgepikt door een chauffeur die ons naar de volgende bezienswaardigheden brengt. Gelukkig maar dat we dit hadden voorzien want ondertussen is het weer helemaal omgeslagen en zitten we terug in het ‘natte-voeten’ – scenario. Bij de pagoda hebben we een kleine picknick gedaan (een zelfgesmeerde baguette met kaas, al schuilend onder de luifel van een tempel – heerlijk!). Leuk om even te stoppen, maar valt in het niets bij de pracht van de citadel en de tombe van Minh Mang.  Bij ons bezoek aan de tombe waren we allebei erg onder de indruk van de architectuur. We waren zo goed als alleen op de site en dit bracht samen met de regen een unieke sfeer met zich mee.

Onze eerste dag in Hue was voorbijgevlogen en aangezien we vroeg moeten opstaan voor de volgende dag zijn we op tijd naar het hotel terug gekeerd. Net voor het slapen gaan krijgen we echter een telefoontje op de kamer, de man die onze DMZ tour (Sinh café) had geboekt.  Hij was vergeten onze boeking door te geven waardoor alle rondleidingen morgen volzet zijn. Erg teleurgesteld en een beetje pissig zijn we meteen naar het kantoor gestapt. We hadden deze tour twee dagen op voorhand gereserveerd (en betaald) omdat we dit allebei echt graag willen doen. Een lange conversatie in het kantoor en enkele telefoontjes later hebben we ons geld terug gekregen, maar meer konden ze niet doen voor ons. Na aandringen hebben we als extra compensatie een vergoeding gekregen voor onze treinkaartjes naar Hoi An (de volgende stop). Heel erg jammer dat we deze tour moeten missen (en een ‘verloren’ dag tegemoet gaan), maar geen wereldramp. We bekijken het positief en beschouwen onze extra dag als de uitgelezen moment om de plaatselijke barretjes te verkennen… Toch ook niet slecht, denken we dan?

Hoi An

Onze volgende stop is Hoi An en we willen hier met de trein naartoe reizen omdat je dan spectaculaire zeezichten kan zien bij het oversteken van de Hai Van Pass. Op onze vertrekdag (4/11) regent het jammer genoeg waardoor er niets te zien valt door ons raampje. Na een rit van 2,5u nemen we bij aankomst in het treinstation van Da Nang de goedkope stadsbus naar Hoi An (en geen dure taxi)! We worden goed in budget-reizen!

De dag daarvoor heeft Kim ongetwijfeld de deal van de reis gevonden! Een gloednieuw 4 sterren luxehotel dat normaal honderd keer boven ons budget ligt, geeft 64% korting op enkele kamers. We betalen 6,5€ per persoon per nacht voor een kamer. Wel spannend want nog geen enkele review op Booking.com of Tripadvisor… Bestaat het hotel dan wel echt? Ja hoor, we worden hartelijk ontvangen en zijn 1 van de eerste gasten van dit gloednieuwe hotel dat welgeteld 3 dagen open is. Sommige kamers zijn nog niet af, de tuin is nog in volle opbouw en je ziet overal werkmannen passeren. Onze kamer ruikt nog naar de verf, maar is prachtig ingericht. Echte luxe! Hier kunnen we wel aan wennen (maar zal wellicht maar eenmalig zijn tijdens onze reis J).

Ondertussen blijft het regenen. We gebruiken de gratis fietsen van het hotel om naar het oude stadscentrum van Hoi An te rijden. Hoi An is bekend vanwege zijn oude huizen in Franse en Chinese stijl die weinig hebben afgezien van de oorlogen en dus nog onaangetast te bezichtigen zijn. Het stadscentrum wordt ’s avonds brommervrij gemaakt en compleet verlicht met lampionnetjes. Dit zorgt voor een gezellige en romantische sfeer. Superleuk om rond te wandelen en iets te drinken langs de rivier in de vele gezellige caféetjes. ’s Avonds eten we enkele typische gerechten van Hoi An die je alleen hier kan eten: White rose, Wonton en Cao Lau. Superlekker!

Tweede dag Hoi An, vandaag een gratis gegidste fietstocht op het programma georganiseerd door studenten die op deze manier hun Engels willen bijschaven. We hoopten vandaag op beter weer maar niets was minder waar. Beeld je de ergste regenbui die je in België al gezien hebt in, maar dan een hele dag lang, non-stop… In ons plastieken zakske kruipen we op onze fiets en nemen de ferry naar een nabij gelegen eilandje. De gidsen leren ons hoe de plaatselijke houten boten gemaakt worden en verder tijdens de tour krijgen we de kans om een slaapmat van gedroogd gras te maken. Hier komen geen machines aan te pas. Alles wordt gemaakt met de hand! Later krijgen we ook te zien hoe rijstnoedels worden gemaakt en mogen we dit zelf proberen, leuk!

s’ Avonds doen we opnieuw een poging om naar de gezellige binnenstad te trekken maar aangezien het onophoudelijk blijft stortregenen is hier vandaag niet veel te zien, winkels sluiten, de rivier stroomt hier en daar over en wij zijn zelf ook zeiknat. We branden samen met de portier van ons hotel een kaarsje (hij ging naar hierboven bellen om de zon te bestellen voor morgen) en kruipen vroeg in ons zalige bed.

Laatste dag Hoi An, vandaag gaan we op kookcursus! En hoera, het is droog! We genieten van ons uitgebreide ontbijtbuffet en worden daarna opgepikt door een busje. We bezoeken de plaatselijke markt en kopen hier verse ingrediënten die we nodig hebben om onze vooropgestelde menu te kunnen klaarmaken. We komen via een bootje aan op een eiland waar iedereen van de groep een tafel en kookgerei krijgt. Eerst moeten we kijken naar de chef-kok en vervolgens zelf het gerecht namaken. We maken verse springrolls, krokante rijstpannenkoeken, een slaatje van banana flowers en noedels met gemarineerd varken op de BBQ. Alle 4 leuk om te maken en overheerlijk! Tijdens de gerechten door mogen we vis vangen in de visvijver. Kim heeft enkele keren prijs, maar Tom vist er naast vandaag (3-0).

Op de dag van vertrek schijnt eindelijk volop de zon en kunnen we toch nog even van het zwembad genieten! Hoi An is een prachtig stadje en een dikke aanrader voor iedereen die Vietnam gaat bezoeken! De gezellige en romantische sfeer die hier hangt hebben wij nog nergens anders aangetroffen. Spijtig van het weer maar dat hebben we helaas niet zelf te kiezen. Desondanks hebben wij het hier zeer naar onze zin gehad!

Dit verslag wordt geschreven van op het vliegtuig onderweg naar Ho Chi Minh, de grootste stad van Vietnam!

Vele Vietnamese groeten

Tom & Kim.