Xin chào! Na 10 dagen Vietnam leren we al enkele Vietnamese woordjes. ‘K zen ciao betekent echter het tegenovergestelde van wat we in Antwerpen zouden zeggen, namelijk ‘goeiendag’ :-).
De voorbije dagen zijn we meer richting het zuiden van Vietnam gereisd. We hebben de bus vanuit Hanoi naar Ninh Binh genomen, wat al een ervaring op zich was met mannen die uit de deur hangen en constant roepen naar mensen langs de kant of ze willen meerijden. We hadden aan de chauffeur laten zien in welk hotel we moesten zijn, maar deze besloot toch om ons 500 meter verder af te zetten… Bij enkele taxi’s die ons uiteraard graag naar het hotel willen brengen voor een prijsje. Typisch Vietnam. We hebben ons dan ook niet laten beetnemen en zijn te voet naar het hotel gewandeld (gratis en voor niks :-)).
Ninh Binh is een stadje gelegen langs een drukke baan en er valt op zich niet veel te beleven. Als je hier wandelt in de straten kijken ze raar op. Elk kind dat je voorbijloopt roept ‘Hello’ en ‘What’s your name’. Heel erg lief denk je eerst, tot de volgende woorden ‘money’ of ‘dollar’ zijn. Toeristen worden hier aanzien als wandelende geldbuidels en het wordt er al vroeg ingebakken! Desondanks blijven we wel fan van de Vietnamese bevolking want we zijn echt al veel vriendelijke en behulpzame mensen tegen gekomen.
Aangekomen in het hotel en gesetteld voor de dag, besluiten we om de volgende dag een fiets te huren naar de Trang An grotten en mee te varen voor een tocht van 3 uur in een roeibootje. We konden mee roeien met het oude dametje en we zagen ongelooflijk prachtige omgevingen! Wat de tocht nog spectaculairder maakte is dat we onder de bergen door varen in kleine grotjes. We moesten letterlijk onze hoofden tussen onze knieën steken of we geraakten hier niet onderdoor. Avontuurlijk en heel leuk om te doen! Na 3 uur was het wel genoeg geweest, de houten bankjes begonnen immers zeer te doen aan onze kont en we moesten nog terug fietsen! Verder op onze tocht zijn we wat verloren gefietst en in buurten gereden waar geen toerist te zien was, zalig! We merken trouwens op dat het overal heel rustig is qua toerisme, duidelijk nog geen hoogseizoen in (Noord) Vietnam! Terug in het hotel, bijna blaren op onze kont maar het werd een topdag!
De tweede dag in Ninh Binh bezoeken we het nationale park. We rijden mee met een brommer voor een tocht van 2 uur waar we kunnen genieten van de prachtige landschappen! In het nationale park blijkt dat we nog inkom moeten betalen hoewel we dachten dat dit inbegrepen was in onze tour… We voelen ons dus wel een beetje bedrogen. In dit park bezoeken we een prehistorische grot en doen we een wandeltocht naar onder andere een 1000 jaar oude boom. De tocht was redelijk zwaar en eigenlijk hadden we helemaal geen mooie zichten buiten bos, bos en bos. Door de regen van die ochtend was het voorziene padje heel erg glad waardoor Kim toch één keer onderuit is gegaan. Zonder verdere kleerscheuren gelukkig 🙂
Die avond nemen we de nachtbus naar Hue, de vroegere keizerlijke hoofdstad van Vietnam.
Vele groeten Tom & Kim!
Wauw, ik heb eindelijk de eerste verhalen één voor één rustig kunnen bijlezen :). Klinkt allemaal zalig, en de foto’s kunnen dat alleen maar bevestigen. Ik ben benieuwd of jullie dat blog-enthousiasme kunnen vasthouden de komende weken en maanden hihi :). Geniet vooral nog van al die indrukken!