Good moooorning Vietnam!

Zaterdagochtend en we reizen vanuit Hong Kong naar Hanoi – Vietnam. We vertrekken heel vroeg en nemen de eerste bus die richting de luchthaven rijdt. Net zoals bij onze eerste vlucht ging alles heel vlot en op een wip en een gauw zetten we voet aan land in Hanoi, de hoofdstad van Vietnam.

Na het verkrijgen van ons visum (voor een verblijf van max. 4 weken) nemen we een taxi naar het hotel dat we op voorhand hadden geboekt. We hadden ons iets voorgesteld bij de drukte in Hanoi, maar we waren niet voorbereid op het helse verkeer hier. In Hanoi wonen 9 miljoen mensen en 4 miljoen daarvan hebben een scooter. Ze komen letterlijk van overal en hebben duidelijk meer rechten in het verkeer dan de voetgangers. Het vergt heel wat moed om een straat over te steken (verkeerslichten? Amper. Zebrapad? Geen betekenis).  De beste manier is de ogen dichtdoen en wandelen. Gewoon doorlopen en er vanuit gaan dat de brommers je wel zullen ontwijken. De eerste keer heel akelig, maar na een tijdje wen je er wel aan!

Na onze taxirit heeft de chauffeur ons afgezet voor het hotel. Ook al hadden we de taximeter laten starten (duidelijk niet naar de zin van de chauffeur) was het betalen van het ritje toch nog een probleem. Omdat we nog niet veel wisselgeld op zak hadden, konden we niet gepast betalen. Dit kwam mooi uit voor de chauffeur, die deed alsof hij niet kon teruggeven. Bij verder aandringen begon hij te morren en na veel Vietnamees gevloek duwde hij ons snel een biljet in onze handen en was hij weg… Uiteraard had hij ons te weinig terugbetaald (20 000 Dong te weinig wat omgerekend gaat over minder dan 1 euro dus dat valt al bij al nog mee).

Diezelfde dag hebben we het oude centrum verkent, de night market bezocht en verdere activiteiten uitgestippeld.  Op het programma staan: water puppets show, de oude gevangenis in het centrum, Halong Bay en Sa Pa! En jammer genoeg enkele bezoekjes aan de plaatselijke apotheker omwille van bed-bugs in het hotel, waar voornamelijk Kim erg veel last van had.

Halong Bay

Vroeg uit de veren voor een bezoek aan Halong Bay! Meer dan duizenden eilandjes (eigenlijk meer rotsen die uit het water steken) en een must-see als je in Vietnam bent. Het belooft een lange dag te worden: eerst 4 uur op de bus, daarna 4 uur op de boot en terug 4 uur naar het hotel. Eenmaal aangekomen en gegeten op de boot zagen we de vele mooie eilanden rondom ons. We konden boven op het dek in openlucht zitten en  genieten van de mooie uitzichten. Heerlijk! En minder toeristen dan verwacht. We zijn gestopt aan een plaatselijk vissersdorpje (letterlijk gebouwd op vlotten in het water) en van hieruit zijn we overgestapt in een klein bootje. Ook al kostte dit extra geld en was dit puur een toeristische attractie, hebben we er wel van genoten. Hoe langer we hier bleven, hoe meer we onder de indruk waren van dit magische landschap. Na de rondvaart volgde een grottenbezoek in één van de eilanden. Dit vonden we allebei minder spectaculair. We hadden liever wat langer tussen de eilanden gevaren, maar niets aan te doen…  Na het korte bezoek aan de grotten zijn we terug met de boot naar land gevaren om de bus richting hotel te nemen. Als afsluiter van de dag zijn we ’s avonds naar het optreden van de water puppets geweest. Een leuk tussendoortje en blijkbaar typisch voor hier. Zeker leuk om een keertje te doen.

Op deze trip zijn we trouwens de eerste Hollanders tegengekomen, maar vergeten ze een knuffel te geven voor het EK dat ze gaan missen, dat maakt Tom de volgende keer dubbel en dik goed!

 

Sa Pa

Onze volgende uitstap vanuit Hanoi is een trip naar Sa Pa in het Noordwesten van Vietnam. Een verblijf van 2 dagen waaronder een overnachting bij een plaatselijk gastgezin (homestay).  De nachtbus vertrok pas om 21u dus overdag besloten we om het rustig aan te doen. We hebben in de  namiddag een bezoek gebracht aan de vroegere gevangenis  ‘de hel van Hanoi’. Vroeger toen Vietnam gekoloniseerd werd door de Fransen werden Vietnamezen hier opgesloten in erbarmelijke omstandigheden en dat blijkt heel goed uit de rondleiding. In latere tijden werden hier ook Amerikaanse soldaten gevangen gehouden. Best wel indrukwekkend.

Hierna hebben we een Egg Coffee gedronken in een barretje dat ons werd aangeraden door de receptioniste van het hotel. Ons eerste idee: koffie met een ei in… Vreemd! We zullen toch maar proberen… En zeker geen spijt van. Echt lekker! Smeuïg en zoet, precies Tiramisu maar dan in koffievorm. Beste koffie ooit gedronken? We denken allebei van wel!

Tegen 21u zijn we naar het hostel gegaan van waaruit onze nachtelijke rit naar Sa Pa zou vertrekken. Ideaal zo’n nachtbus want dit bespaart ons tijd en kosten. Iets minder ideaal als je groter bent dan de gemiddelde Vietnamees (voor Kim geen probleem, voor Tom iets minder aangenaam).

Aangekomen in Sa Pa krijgen we een ontbijt en beginnen we aan een trektocht van 11km naar een bergdorpje waar we zullen overnachten. De eerste landschappen zijn verbluffend! We zitten op ongeveer 1300 meter hoogte en overal waar je kan kijken zie je rijstvelden, bossen en bergen. We worden vergezeld door onze reisgids Pam, haar dochtertje van 11 maanden en 2 vriendinnen uit een ander dorp. Pam is heel vriendelijk en praat relatief goed Engels, wat verbazingwekkend is als je weet dat ze nooit heeft leren schrijven of lezen. Engels heeft ze geleerd van de toeristen waarmee ze enkele keren per week op trektocht gaat.

De tocht is relatief gemakkelijk (dalend), maar in de brandende zon is het wel zweten. Onderweg zien we het ene mooie uitzicht na het andere. De rijstvelden reiken zover je kan kijken en dat is iets wat we allebei nog nooit hadden gezien. Onderweg hebben we suikerriet gekregen van onze gids (en halverwege toch maar ergens achtergelaten – veel te zoet) en ’s middags geluncht in het eerste dorpje dat we tegen kwamen. Hier kwam naar boven hoe sterk de dorpelingen gericht zijn op de komst van de toeristen. Je wordt door meerdere vrouwen en kinderen tegelijkertijd aangeklampt om iets te kopen. We hebben uiteindelijk wel iets gekocht omdat we weten dat dit een belangrijke bron van inkomsten is voor de gezinnen die hier leven.

Na de lunch zetten we onze tocht verder met Pam en haar dochtertje en komen we aan bij Pam thuis in TA VAN. We hebben nog wat tijd om alleen het dorpje te verkennen voordat het avondeten wordt gemaakt. Hierbij mochten we helpen en heeft Kim mee de Spring Rolls gemaakt. Geen gasvuur zoals bij ons, maar een putje in het midden van de keuken/eetruimte waar hout gestookt wordt met daarover een rooster. Een dampkap bestaat hier niet, het plafond is dus zwartgeblakerd van de rook. De geur is navenant. We eten rijst met kool, varkensvlees (dat ’s middags gekocht was door Pam bij de plaatselijke beenhouwer: een houten tafel in volle zon waar het vlees van het net geslachte varken uitgestald wordt, hier kan je best niet te veel over nadenken..) en spring rolls.
Erg fijn om mee te mogen eten met dit gezin. Aan tafel krijgen we het bekende  ‘happy water’ geschonken (wat een zelf gebrouwde alcoholische drank is op basis van rijst). Weigeren is onbeleefd dus drinken we flink mee. Na 5 shots van het goedje hebben we dan toch maar gepast. Na het eten was de avond snel gedaan en iedereen kruipt voor 21u in bed. Topdag en superblij dat we eens echt konden zien hoe zo’n familie leeft.

 

De dag hierna staat er nog 1 wandeling op het programma naar een waterval. Wederom prachtige uitzichten, maar wel veel zwaarder dan de tocht van gisteren. We waren toch blij dat deze wandeling maar een paar uur duurde en ditmaal geen hele dag.  ’s Middags werden we teruggebracht naar Sa Pa om de bus naar Hanoi te nemen. Wifi op de bus, ideaal dus om dit verslag te schrijven en berichtjes te sturen naar het thuisfront.

Vele groeten,

Tom en Kim