Na de jungle reizen we door naar de hoofdstad van Bolivia, La Paz. We hebben ons laten vertellen dat La Paz een grote en onaangename stad is dus we plannen hier niet al te veel tijd. Wat we hier zeker willen doen is de ‘death road bike ride’. Dit is een downhill mountainbike tocht langs één van de voormalige gevaarlijkste wegen in de wereld. De Yungasweg (of ‘death road’) is amper breed genoeg voor éénrichtingsverkeer en loopt langs diepe afgronden van wel 600 meter diep. Dit was vroeger de enige verbindingsbaan tussen La Paz en het noorden van Bolivia en werd in 1995 uitgeroepen tot gevaarlijkste weg in de wereld omwille van het hoge aantal ongevallen (naar schatting 300 dodelijke slachtoffers per jaar). Alvorens jullie volledig in paniek schieten: eind 2006 werd er een nieuwe weg in gebruik genomen die veel veiliger is en die het meeste verkeer van de death road weg trekt waardoor deze voornamelijk nog gebruikt wordt door mountainbikers. M.a.w. niet meer zo gevaarlijk, maar wel nog altijd reuzespannend! Na aankomst in La Paz boeken we meteen onze mountainbiketrip voor de volgende dag en genieten we van het zonnetje dat schijnt. Hoewel velen La Paz maar niets vinden, valt dit bij ons goed mee. We eten salteñas (heerlijk gevulde Boliviaanse empanadas) doen een terrasje en kuieren langs de talrijk aanwezige toeristenwinkeltjes.
De dag hierop worden we vroeg in de ochtend opgepikt aan een plaatselijk restaurant. We zijn met een redelijk grote groep vandaag waaronder een Engels koppel dat we enkele dagen geleden hebben leren kennen tijdens onze jungle-tour. Wat een leuk toeval! Na een uurtje rijden met de bus krijgen we ons materiaal en onze fiets en kunnen we eraan beginnen! Het eerste deel van de weg is een redelijk nieuwe baan en dient voornamelijk om te oefenen. We zitten hier redelijk hoog in de bergen waardoor we allemaal goed zijn aangekleed tegen de koude. We zullen gedurende de mountainbike tocht van 4700 meter naar 1100 meter dalen waardoor we in een heel ander klimaat eindigen. Van koude hoge bergen naar een zonnig en tropisch klimaat. Gelukkig zijn we hierop voorzien! Na een uurtje op de asfaltweg komen we aan bij de ‘death road’ en kunnen we aan het echte werk beginnen. Met een klein hartje beginnen we aan onze afdaling langs het kiezelweggetje met losliggende stenen langs een duizelingwekkend diep ravijn. Het valt niet te begrijpen dat dit enkele jaren geleden een drukke baan was waarlangs bussen en vrachtwagens langs twee kanten van de weg reden. Wij hebben vandaag geluk want er is zo goed als geen verkeer op de weg. We doen het voorzichtig aan en genieten van de prachtige uitzichten die je hier hebt over de vallei. Dit valt best nog wel mee! Het is geen technische afdaling en zo lang je voorzichtig bent en niet te stoer wil doen is er geen enkel probleem! Tegen de namiddag arriveren we zonder ongevallen bij de accommodatie van de touroperator en kunnen we een plons in het zwembad nemen en wordt er lunch voorzien. Even later nemen we de bus terug naar La Paz en komen we moe maar voldaan aan in ons hostel.
