Phnom Penh

The killing fields en het het S-21 museum in Phnom Penh. Een must als je Cambodja of PP bezoekt. In onze ogen een must voor elke persoon die deze aarde mag bewandelen. Hoewel niet door iedereen geweten, kent de bevolking van Cambodja een gruwelijk verleden. Het is moeilijk om in enkele lijnen samen te vatten, maar het komt erop neer dat in 1975 de Rode Khmer aan de macht kwam in Cambodja. Dit was een extreem communistische partij die elke moderne/internationale gedachtengang en alles wat hieruit voortkwam verafschuwde. Elke vorm van onderwijs werd afgeschaft, steden en fabrieken werden verwoest. Mensen werden massaal afgeslacht en gedeporteerd om in barmhartige omstandigheden te werken op de velden, vaak met de dood als gevolg. Tijdens de vier jaar dat de rode Khmer aan de macht was is er naar schatting 30%  van de eigen bevolking vermoord of omgekomen… Angstaanjagende cijfers en helemaal nog niet zo lang geleden…

Het S21-museum is vandaag de dag een museum, maar fungeerde in de jaren ’70 als gevangenis. Hier werden folterpraktijken toegepast op alle personen die een mogelijke bedreiging voor het regime zouden kunnen zijn. Heel vaak kwamen hier mensen terecht die valselijk beschuldigd werden van spionage voor de CIA of KGB. Amper 7 mensen van de naar schatting 20 000 gevangenen overleefden. The killing fields is één van de locaties die werd gebruikt als massagraf. Dagelijks komen hier nog kledij en beenderen naar de oppervlakte. Restanten van de vele onschuldigen die hier werden afgeslacht en gedumpt.

Het zware verleden van Cambodja is nog heel zichtbaar in de straten van Phnom Penh, en vermoedelijk ook in de rest van het land. Oudere mensen zie je zelden en armoede heerst er erg sterk. Toch wil dit niet zeggen dat Cambodja een triest land is. Integendeel. We zien een stad die zich herpakt en streeft naar een betere toekomst. De lach op de vele gezichten blijft ons bij.

Cambodja en de Khmer-bevolking hebben vanaf de eerste dag een diepe indruk nagelaten. Uit deze gruwelijkheden moeten we lessen leren, vandaag meer dan ooit. We zien zo veel haat in deze wereld. Mensen voelen angst of woede omwille van een andere huidskleur, een ander geloof of een andere cultuur. Terwijl we het belangrijkste vergeten, en dat is dat we allemaal mensen zijn.