Onze tijd op het Zuidereiland zit er bijna op en er staat nog één activiteit op ons verlanglijstje: zwemmen met dolfijnen! Kaikoura zou de ideale plaats zijn om dit te doen, maar de tour die we voor ogen hadden was reeds volgeboekt. Geen paniek want na wat opzoekwerk op het internet vinden we terug dat er ook touroperators zijn in Picton die deze activiteit aanbieden. Ideaal want in Picton dienen we binnen enkele dagen de ferry te nemen naar het andere eiland. Zo gezegd, zo gedaan en we reserveren een tour voor de volgende ochtend. We vinden een gratis kampeerplaats vlakbij en genieten van een zalig zonnetje (en van de wijn die we hebben aangekocht).
De volgende ochtend staan we vroeg bij het reisbureau in Picton. Vandaag zullen we een boottocht maken door de Charlotte Sounds. Hier leven verschillende soorten dolfijnen (zoals de Hector dolfijnen waar Tom eerder mee heeft gezwommen), maar er worden ook regelmatig orka’s, pinguïns en zeehonden gespot. We krijgen een swimsuite, duikbril en snorkel en we zijn er klaar voor! Op de boot zijn er ook verrekijkers beschikbaar zodat we mee kunnen uitkijken naar tekenen van dolfijnen of andere diersoorten. Net zoals bij onze vorige ‘wildlife-activiteiten’ gaat het hier om wilde dieren die vrij zijn om te gaan waar ze willen. Er is dus geen garantie dat we vandaag dolfijnen zullen zien of er mee kunnen zwemmen… Spannend! Na een tijdje rondvaren zien we eindelijk een groepje Hector-dolfijnen! Dit levert mooie foto’s op, maar zwemmen mogen we niet doen aangezien de Hectordolfijn een bedreigde diersoort is en omdat er twee baby-dolfijnen in de groep aanwezig zijn. We varen weer wat verder en Tom spot een groepje zeehonden in de verte. De kapitein van de boot besluit om dichterbij te gaan en na enkele minuten krijgen we groen licht om mee in het water te springen! De zeehonden zijn overduidelijk in een goede bui en zwemmen tussen en onder de mensen door en maken salto’s in het water. Wauw! We zijn helemaal onder de indruk van de speelse dieren en het is een buitengewoon gevoel om zo dichtbij te kunnen zwemmen. Na een halfuurtje worden we uit het water gefloten en krijgen we een warme chocomelk om op te warmen. We zoeken nog enige tijd verder naar dolfijnen in het water, maar zonder succes vandaag. Hoewel we niet met dolfijnen hebben gezwommen, zijn we wel een unieke ervaring rijker! Wie kan er immers zeggen dat hij/zij al met wilde zeehonden heeft gezwommen? 😉 In de namiddag wandelen we door het kleine stadscentrum van Picton en vinden we een terrasje in de zon. Hier kunnen we niet voorbij gaan zonder eentje te drinken en we genieten van onze laatste dag op het zuideiland. Morgen vroeg uit de veren om de ferry te nemen naar Wellington!
Na enkele uren op de ferry arriveren we in Wellington. Hier staan twee activiteiten op onze agenda: een bezoek brengen aan het ‘Te Papa Tongarewa’ museum en koffie drinken! De voorbije maanden zijn we echte koffiedrinkers geworden; egg-coffee in Vietnam, zelf geroosterde koffie in Laos, white coffee in Maleisië of oploskoffie met meer suiker dan effectieve koffie in Myanmar – we drinken het allemaal! Wellington staat bekend om zijn verschillende koffiebars en de goede kwaliteit van de koffie die ze hier serveren, dus dit kunnen we niet laten liggen.
In het museum leren we vooral meer over de Maori cultuur die duidelijk meer aanwezig is op het Noord dan op het Zuid eiland. Verder bevat dit moderne museum veel informatie over de geologie van dit land en staat hier de grootste octopus ooit ontdekt tentoongesteld. We hebben lang niet genoeg tijd om heel dit museum te ontdekken want we moeten nog een slaapplek zoeken voor vanavond. We vinden een camping vlak naast de plek waar een locatie van Lord Of The Rings gefilmd is, namelijk het elfendorp ‘Rivendell’. De volgende ochtend nemen we dan ook de tijd om deze plek te bezoeken. Het leuke is dat hier ook borden en informatie staan met uitleg over de filmscènes. Zo leren we dat er veel knip en plakwerk schuil van pas komt: de bomen uit deze plek samen met de bergen in Fjordland (zuideiland) vormen Rivendell, je kan hier dus visueel niet veel uit opmaken. Wel vinden we bv. de boom terug waar destijds Orlando Bloom geposeerd heeft voor de posters van de eerste film.. en jaren later staan wij aan diezelfde boom, woehoew! ;-).
Er zijn nog 2 dingen die hoog op ons lijstje staan om te doen: de alpine crossing van het Tongariro National Park en Rotorua met al zijn vulkanische activiteit. De crossing is echter weersafhankelijk en we proberen ons daarom goed te informeren over het weer van de komende dagen. Blijkt dat het de volgende dagen slecht weer is, koud en regenachtig – géen omstandigheden om deze zware dagwandeling te lopen. Maar zaterdag, enkele dagen later is er het meeste kans op goed weer. We besluiten om nog enkele dagen te wachten en ondertussen Rotorua te bezoeken. Eerst passeren we nog Lake Taupo, het grootste meer van Nieuw Zeeland en we stoppen in Taupo zelf om daar naar ‘Craters Of The Moon’ te gaan waar we een eerste keer zullen kennis maken met thermische activiteit. We zien overal waterdamp uit de aarde komen en we bevinden ons precies tussen de ene pruttelende theepot na de andere. Knap om te zien! Wat verder in Taupo stoppen we aan een natuurlijke warmwaterbron. Het is maar frisjes buiten en we twijfelen even of het wel een goed idee is om in ons zwembroek een bad te nemen, maar de temperatuur in dit water is heerlijk warm. Heel vreemd want de plas waar we ons in bevinden ligt langs een brede rivier en in die rivier is het water ijskoud, maar zwem je in deze inham is het heerlijk relaxen. Na een kwartiertje hebben we het zo warm dat het terug tijd is om af te koelen.
We rijden nog anderhalf uur verder tot we de geur van Rotorua gewaar worden. Omdat hier zoveel thermische activiteit is ruik je overal de indringende zwavelgeur (rotte eieren). Wij spreken dan ook over ‘Rotte-eieren’ in plaats van ‘Rotorua’. Aangekomen in ‘Rotte-eieren’ bezoeken we het stadspark waarin we indrukwekkendere warmwater bronnen en geisers zien dan die we zagen in Taupo. Die avond is er een marktje dat we bezoeken, maar we blijven wat op onze honger zitten. Niet veel te zien en doen, helemaal anders dan de markten in Azië waar je soms uren kan ronddwalen. De dag daarop informeren we ons verder over de weercondities en het weer voor de volgende dag blijft wat twijfelachtig, maar we hakken de knoop door en besluiten om de wandeling toch te doen. We rijden terug richting Taupo en we bereiden ons voor op de zware wandeling van morgen.
Wauw, weer iets helemaal anders!