Paaseiland

Na enkele uren vliegen landen we op 1 van de meest afgelegen eilanden ter wereld, Paaseiland of Isla de Pasqua (Spaans) of Rapa Nui (oorspronkelijke taal). Hier begint ons Latijns Amerikaans avontuur want Paaseiland hoort bij Chili en de bevolking spreekt hier dus Spaans. Bij aankomst worden we opgewacht door het personeel van de camping waar we zullen verblijven en we krijgen meteen een bloemenketting cadeau. Op Paaseiland zullen we 4 dagen slapen in een tentje. Voor weinig geld krijg je een tent met zeezicht, slaapmatje, slaapzak en een grote keuken waar we zelf ons eten kunnen klaarmaken. Meer hebben wij niet nodig! De camping is gelegen in het enige stadje van dit eiland, Hanga Roa en we besluiten om dit dorpje meteen te verkennen. We halen onze eerste Chileense Pesos af en kopen groenten en fruit in één van de plaatselijke supermarktjes. Die avond eten we een avocado-slaatje. Avocado’s worden vooral in Chile geteeld en zijn hier dus héel goedkoop en ook héel lekker.

Na een goede nachtrust (onze matjes liggen tamelijk goed en de tent is ruimer dan de tent waar we normaal gezien in slapen op de festivals in België) starten we met het ontdekken van deze magische plek. We boeken een rondleiding en onze gids is nog 1 van de originele bevolking (Rapa Nui). We rijden een stuk van het eiland rond met een klein busje en stoppen op de meest interessante plaatsen. Het is vooral interessant om het verhaal en de geschiedenis van deze plek te leren. Zoals iedereen wel weet staan op Paaseiland grote stenen beelden, Moai genoemd. Het blijft een groot mysterie hoe deze enorme beelden op hun plaats gezet zijn. De standbeelden werden immers gehouwen uit een vulkaan en sommige beelden zijn gemakkelijk 30 km verder geplaatst. De Moai staan meestal gericht naar het binnenland en kijken richting de vroegere stammen die voor de beelden woonden. De Moai waren heilig en elke stam had er minstens 1. Na een stammenoorlog en het niet meer geloven in de heilige Moai werd elk beeld omver gegooid met hun gezicht naar de grond. De beelden die dus nu rechtstaan op Paaseiland zijn allemaal gerestaureerd.

Vroeger waren er veel bossen en palmbomen op Paaseiland, maar deze zijn allemaal vergaan door overbevolking. Tegenwoordig is dit een kaal eiland, wat het een mystieke sfeer geeft. We rijden verder naar de krater van een vulkaan waarin nu een groot meer verscholen zit. Het is op deze plek dat we over een andere geschiedenis leren, die van de Birdman. Elke lente sprongen jonge sterke mannen van een steile klif in het water om naar een klein eilandje te zwemmen en daar een ei van een speciale vogel te zoeken. Wie als eerste het onbeschadigde ei kon terugbrengen was de winnaar van deze wedstrijd en werd een jaar lang de Birdman. Het doet wat denken aan de film ‘The Hunger Games’ want velen overleefden deze tocht niet.

De tweede dag besluiten we om zelf op pad te gaan en we doen dit op een ecologisch verantwoorde manier: met de elektrische fiets. Hoewel het mogelijk is om het eiland met een gewone fiets rond te gaanis het toch een zware tocht met veel bergop dus we besluiten om het ‘the easy way’ aan te pakken. Het fietsen gaat ons wel goed af op deze manier en we hoppen van de ene bezienswaardigheid naar de andere. We nemen foto’s met de Moai waar elke fotograaf van droomt en bezoeken ook de vulkaan waar de beelden uitgehouwen werden (a.k.a. de fabriek). Hier staan nog vele onafgewerkte beelden bij elkaar. Ook passeren we het enige strand op het eiland en nemen even een break door wat op het strand te liggen en te zwemmen (in het hier wel frisse water). We hadden een topdag en zijn nog meer onder de indruk van dit prachtige eiland!

De volgende dag hebben we niet echt een plan. We beginnen te wandelen en zullen wel zien waar we terecht komen. We krijgen meteen het gezelschap van een hond en deze blijkt ons ook nog eens te volgen. We worden dikke vrienden en hij leidt ons zelfs de weg. Na enkele uren hiken vinden we een grot. Geen toeristische grot met overal aanduidingen, gewoon een hol in de grond. We besluiten om hierin te gaan en we zijn blij dat GSM’s tegenwoordig uitgerust zijn met een zaklamp. Aan het einde van de grot is een grote opening en deze ziet recht uit op de zee! Fantastisch zicht! Onze dag vliegt voorbij en ’s avonds gaan we nog naar een plaatselijke rituele dansshow kijken. De Rapa Nui bevolking heeft grote gelijkenissen tussen de Maori van Nieuw Zeeland en de Polynesiërs, hun traditionele dans is dan ook gelijkaardig (denk aan de Haka van Nieuw Zeeland, bijna naakte mannen en vrouwen die agressief zingen en dansen op muziek).

Op onze laatste dag beginnen we met een bezoek aan het dorpje en het lokale marktje. We laten ons uiteindelijk verleiden door de vele souvenirwinkeltjes en we kopen een houten Moai-beeldje om mee naar huis te nemen. In de namiddag hebben we voldoende tijd om een wandeling te maken en gaan we op zoek naar het Moai-beeld met meerdere armen. Zonder succes want enkele uren later hebben we het nog steeds niet gevonden. We besluiten om terug te keren en we geven het liften nog eens een kans. Vanaf de eerste keer hebben we prijs en gelukkig maar want plots begint het te stortregenen! We kruipen op tijd in onze tent want de volgende dag staat alweer een nieuw avontuur op ons te wachten!

Paaseiland is zo’n plek waar je ooit geweest moet zijn om te begrijpen wat het speciaal maakt. Wij vonden de mystieke sfeer van de beelden samen met het kale eiland en zijn ruige zee echt wonderbaarlijk. En dan nog de geschiedenis van dit eiland leren uit de mond van een oorspronkelijke inwoner maakte des te meer indruk op ons.